Korozja metalu to zjawisko bardzo powszechne. Można by nawet rzec, że powszednie, gdyż ma miejsce każdego dnia wszędzie świecie.  Co należy zrobić, aby jej skutecznie zapobiec i uniemożliwić wystąpienie? Najlepszym rozwiązaniem są farby antykorozyjne, wśród których znaleźć można i farby chlorokauczukowe.

Źródłosłów polskiego słowa korozja najlepiej oddaje to czym jest to zjawisko. Wynika to z tego, że łacińskie słowo corrosio oznacza ni mniej, ni więcej tylko zżeranie. Oczywiście chodzi tutaj o zżeranie metalu. Rozwijając ten temat to korozja jest zjawiskiem polegającym na sukcesywnej degradacji materiałów wykonanych z metalu, ale i także z innych materiałów, takich jak: beton, żelbeton czy tworzywa sztuczne. Korozja zachodzi na styku powierzchni metalowej konstrukcji ze środowiskiem, które daną powierzchnię otacza. Takim środowiskiem może być ciecz, roztwór albo powietrze. Wszystkie one mogą przyczynić się do powstania korozji. Stąd też korozję dzielimy w przypadku metali na chemiczną i  elektrochemiczną. Aby móc ograniczyć jej działanie stosuje się specjalne rozwiązania. Wśród nich należy wymienić farby antykorozyjne poliuretanowe, epoksydowe i chlorokauczukowe, za pomocą których wykonuje się specjalne wymalowania ochronne. Dziś szczególnie chcielibyśmy przedstawić wam te ostatnie.

Rodowód

Zgodnie z nazwą farby chlorokauczukowe zawdzięczają swoje właściwości połączeniu chloru z kauczukiem. Ich  powstawanie wiąże się z chlorowaniem kauczuku. Dawniej wspomniany kauczuk był najczęściej pochodzenia naturalnego (tzw. izopren), dzisiaj zaś, wraz z rozwojem technologii, jesteśmy już w stanie uzyskiwać kauczuk z ropy naftowej. Ma to miejsce podczas przeróbki wspomnianej kopaliny, w której efekcie powstają m.in. tzw. sztuczne izopreny.

Chlorokauczuki są bardzo rozpowszechnione. Stosowane są szeroko jako pokrycia służące ochronie przed degradacyjnym działaniem korozji. Dotyczy to konstrukcji stalowych, ale także i betonowych.

Cechy charakterystyczne

Zalety:

- dobra odporność na działanie wody;

- niska przepuszczalność pary wodnej;

- wysoka odporność na działanie środków chemicznych – kwasów, zasad i substancji nieorganicznych;

- relatywnie wytrzymałe na działanie czynników atmosferycznych.

Wady:

- duża skłonność do żółknięcia i kredowania – spowodowana obecnością chloru w składzie;

- niska odporność na działanie substancji pochodzenia organicznego, takich jak np.: oleje, tłuszcze (zwierzęce i roślinne);

- niska wytrzymałość na działanie rozpuszczalników;

- gdy podlegają działaniu wysokiej temperatury – palenie, spawanie – może dojść do powstania kwasu chlorowodorowego (kwas solny), który jest silnie żrący.

Na tle konkurencji

Farby te podobne są do odpowiedników rynkowych – poliwinyle, akryle i farby bitumiczne – pod względem schnięcia. U wszystkich wspomnianych zaobserwowano schnięcie poprzez odparowanie rozpuszczalnika.

Cechą, na którą warto zwrócić uwagę planując użycie chlorokauczukowych farb antykorozyjnych jest ich niska elastyczność. Dlatego aby uzyskać odpowiednią powłokę należy dodać do nich tzw. plastyfikator. Obecnie jest to właściwie już robione obowiązkowo.

Coś co jeszcze wyróżnia na pewno chlorokauczuki od pozostałych farb to termoplastyczność. Polega ona na tym, że farby chlorokauczukowe pod wpływem wysokich temperatur po prostu miękną.

Jako środek ochrony antykorozyjnej są polecane przez specjalistów, jednak praktyka wykazuje, że lepiej w tym zakresie sprawdzają się farby antykorozyjne poliuretanowe.

Jedną z pierwszych grup środków służących malowaniu konstrukcji stalowych, które pojawiły się na rynku były alkidowe farby antykorozyjne. Nazywane w wielu publikacjach są także ftalowymi ze względu na wykorzystanie przy ich produkcji żywic zawierających w większości bezwodnik ftalowy.

Korozja to zjawisko, które dotyka każdego z nas. Zaczynając od prostych urządzeń metalowych, przez ogrodzenie domu, na samochodzie kończąc. Nie inaczej sprawa ta się ma w przypadku infrastruktury publicznej. Również i w tym zakresie korozja odcisnęła swój ślad. Korodujące powłoki metalowe mostów czy hal produkcyjnych to standard. Dlatego wymagane jest, aby się przed nią chronić.

Pierwsze próby walki z korozją

Producenci farb alkidowych oparli recepturę na chudych i średnio-tłustych żywicach alkidowych. To ich ilość decyduje o elastyczności i odporności na działanie czynników zewnętrznych farb alkidowych. Niestety, jeśli chodzi o ochronę konstrukcji stalowych ich parametry nie są zadowalające, szczególnie w wymiarze długotrwałego zabezpieczenia. Wadą dyskwalifikującą je w tym zakresie jest bardzo ograniczona wytrzymałość na czynniki korozyjne oraz pogarszające się wraz z upływem czasu możliwości ochrony metalu. Związane jest to z procesem starzenia się powłok, które pod jego wpływem często kruszeją i łuszczą się. Stąd też na rynku zaczęła pojawiać się zmodyfikowane farby alkidowe uzupełnione o dodatkowe substancje takie jak styren czy akrylany.

Ku zmianom na lepsze

Dla zwiększenia odporności na działanie promieni słonecznych wprowadzono farby alkidowo-uretanowe. Ponadto alkidy zaczęto mieszać z innymi: chlorokauczukami i spoiwami poliwinylowymi. Wszystko po to aby zwiększyć ich wytrzymałość. Także z czasem producenci odeszli od dodawania pigmentów chromianowych i ołowiowych, a w mich miejsce wprowadzają pigmenty pozbawione tych substancji. Dzięki czemu uzyskano możliwość nakładania grubszych warstw, a nawet przeprowadzenia natrysku elektrostatycznego. Proces schnięcia fizycznego i utwardzania oksydacyjnego przebiega na skutek sieciowania.

Poprzez przeprowadzone modyfikacje innymi żywicami coraz częściej alkidowe farby antykorozyjne wykorzystywane są przy realizacjach drogowych. Dzięki temu w zależności od wymagań konstrukcyjnych założonych przez projektanta można je więc spotkać na mostach, estakadach i wiaduktach. Farby te obecnie stosuje się do wymalowań stali, ale także aluminium i żeliwa. Ich zaletą jest stosunkowo niska cena, prosta aplikacji i stosunkowo niskie wymagania, jeśli chodzi o przygotowanie podłoża. Dlatego mogą być także wykorzystywane do malowania hal wykonanych z metalu.

Przeświadczony młody, wielce wybitny homo sapiens uczył się zawodu u znanego jubilera. Dość szybko opanował trudną, jubilerską sztukę również pomagał w pracy swemu nauczycielowi.
Pewnego razu przeświadczony niesłychanie najrozmaitszy człowiek zamówił obok jubilera złotego koloru krzyż z drogocennymi kamieniami, chcąc go przeznaczyć aż do cerkwi. Jubiler powierzył to zamówienie swemu uczniowi jako niesłychanie zdolnemu, młodemu mistrzowi. Młody człowiek zaczął rozmyślać: oto jako wielką ofiarę chce złożyć Chrystusowi ten człek! Dlaczegóż bym moja osoba nie mógł poświęcić na ten krucyfiks części swego wygrodzenia? Być może Chrystus przyjmie moją ofiarę, jak dwójka grosze biednej wdowy? Niestary jubiler policzył, tak jak pieniędzy będzie mógł otrzymać za swą pracę, zaciągnął kredyt plus zbyt te forsa dokupił złota przez.

Pewnego razu przychodzi ów bogaty gość, który złożył zamówienie również waży krzyż zanim osadzeniem na przedtem drogich kamieni. Okazało się, że krzyż waży znacznie z okładem złoto, które dane było jubilerowi. Wobec tego bogaty ofiarodawca zaczyna przywołać na młodego adepta sztuki jubilerskiej, oskarżając go o to, że dodał do złota domieszkę nieszlachetnego kruszcu.

Biesiadnicy na balu sylwestrowym w Lublinie w szeregu przypadków cieszą się posiłkami i udziałów konstatują by przekazać radość dla roku nadchodzącego. W Hiszpanii dodatkowo parę innych hiszpańskich mówiących krajów, obywatele wypijają duszkiem dwanaście winogrona symbolizowanie ich nadziei na miesiące na przedzie w prawo poprzednio północą. W wielu częściach świata, tradycyjne noworoczne naczynia przekazują rośliny strączkowe, które są pomyślane być podobnymi aż do monet plus przyszłego finansowego sukcesu herolda; przykłady zawierają soczewice we Włoszech dodatkowo czarnych fasolkach w południowych Stanach Zjednoczonych. Dlatego że świnie reprezentują progres dodatkowo szczęście w kilku kulturach, wieprzowina pojawia się na stole sylwestra na Kubie, Austrii, Węgrzech, Portugalii dodatkowo innych państwach. Pierścieniowe wyroby cukiernicze, znak , że dwanaście miesięcy powrócił do punktu wyjścia, około pozycja uczta w Holandii, Meksyku, Grecji oraz w innym miejscu. W Szwecji plus Norwegia, póki co, budyń spośród ryżu z migdałem ukrytym wewnątrz jest obsłużony na sylwestrze; to znaczy powiedziane , że każdy znajduje , że orzech prawdopodobnie wyglądać 12 miesięcy dobrego losu.